Canê Omer: قارعة الانتظار

Kurtejiyana min

Li payîza welatê xwe ku niha kêliyên jiyana min bûne malzaroka êşên wê û tebata xwe bi serpêhatiyên axa wê tînim, li 4ê heyva 11 li sala 1988ê di hembêza bajarokê Tirbespiyê de ji dayîk bûm. Zarokatiya min, roj û demên gulgulî û yariyên zarokatiya min û hevaltiya min ya bi dilopê baranê re, bi leystikên tîrêjên rojê re a li ser axa dayika min derbas bûn. Lê, wek gelek malbatên kurd yê rojavayê kurdistanê, ez jî li gel malbata xwe bûm koçberê welatê xerîbiyê. Ev çend salin em li Almaniya niştecihin. Jiyana min di navbera çar dîwarên cemdî, xwendin, wêne û helbestê de derbas dibe. Li vî welatê dûrî çand, bêhin û evîna welatê min, wêne û helbest bûne zimanê min, bi taybetî wêneçêkirin bûye zimanê derûna min. Jibîr nekim, kesatiya diya min, rondikên wê, awirvedana wê, sirûda kenê wê bûye wêneke her kêlî ya eşqa welat li ber çavê min…Li vî welatî her roj birînên xwe bi bîranînên hesreta axê derman dikim, lê çi bikim her birîneke min ji birîna din re dibe dayik!

Samstag, 31. Oktober 2009

قارعة الانتظار

انتظرتك..

و ما زلت اتدحرج في حبك نحو الهاوية

اصطدم بالكثير من المستحيلات الا اني استمر في النزول معك

و اليك

بسرعة

نحو ابعد نقطة في العشق الجنوني..

حيث لا حدود بيني و بينك

عشقي هو معجزتي معك

بدت احب سيطرتك..

لأن ثقوب شراعاتي لم تعد قادرة على الابحار دون عونك

انت يا منفاي و يا ربان سفينتي

انت يا كل المتناقضات في حياتي

يا هويتي ويا ذكرى ميلادي

يا اول من علمني الشوق و الغضب

يا من اشعلت في عالمي حربا

و دمارا...

علمتني الموت على قارعة الانتظار

متت فيك حتى ابعد حدود الموت

و كنت واثقة ان موتي فيك حياة

منك استجدي الحب يا قاتلي

لاني عرفت ان عزي في خضوعي لسطوة حب

و كبريائي هو النوم في نظرة من عينينك

كفاني انتظارا

حقاً اني سئمت

هذه أخر محاولاتي ل استيقاظك

و بعدها على الحب السلام

فأ اقترب...

امسك بيدي

دعني أذوب بين يديك

احضني ..

و اغمض لي عيني

انقزني

قبل ان يبلعني البحر

و تنتهي الحكاية كما البداية
.........

Canê