Freitag, 3. Dezember 2010
BENDEMANÎ
Çend Şevên bê dawî min xew nekir
Çend demjimêrên bendemaniyê li ser werîsê hêviya bihûrîn
Çend payîzên zer ser min û te de derbas bûn
Her tu mayî tu
Di nava tenhatî û bêdengiya xwe de
Û ez mam ez
Bendemana dengê tolaz
Bendemana hatineke bê divan
Bendemana yarekî caş û nezan
Tu ne hatî
Pirs ma bê bersiv
Demsal ma payîz
Hêvî mane vemirîn
Û ez mam ez
Dil bi kul û gêj û mest
Azarên te li dil venişt
Bi destê xwe te dilê min îro kûşt
Canê Omer
Freitag, 8. Oktober 2010
Donnerstag, 3. Juni 2010
Bê sernav
Tirsîna min ji rengên min e, ew rengên kû cîhana min bûn, dibêjin nîgarkêşî sedema bêhişya mine û piştî nîgarkêşiyê ez yekcar bêhiş dibim, dîn dibim.
Ez nema êdî rengan bikar tînim, her tişt bûye rengê reş û sipî, min rengên xwe winda kirin..
Fermî ez dînim!!!!!
Donnerstag, 27. Mai 2010
Samstag, 20. März 2010
Freitag, 19. März 2010
Freitag, 19. Februar 2010
Verlorene Worte
Warum haben wir uns begegnet?
Warum haben wir es zugelassen, diesen Fehler fortzusetzen??
Ich suchte keine Erklärung für all das.
Ich wollte lieber nicht verstehen.
Ich fühlte nur noch, und die Gefühle beherrschten mein ganzes Dasein.
Mein Verstand schweifte, als schwimme er in einem Bassin von rauch.
Meine Glieder waren aufgelöst, als ertränken sie in einem warmen Meer.
Meinem Herzen entströmten fließende Melodien, die langsam, ganz langsam auf der Tiefe aufzusteigen begannen, bis sie mit dem Wolken in die Weite des Welt alles flogen.
Wir sprachen nicht, wir blieben stumm in einem klaren Meer der Stille.
Dennoch sprachen wir im Schweigen.
Ohne die Worte auszusprechen, wussten wir, was mit uns war.
Wir spürten es…
Montag, 8. Februar 2010
BAYÊ HESRETÊ
Canê Omer
Bayê hesretê
Li gel bayê hesretê
Hêvî têkdiçin
Asoyên hestan teng dibin
Stêrik ji bêdengiya te bêzar dibin
Û ez di nav sarxuhdana tayên dorpêçkirî de
Ser av û bin av dibim
Tune dibim
Xelekên bîranînên xwe sêdar dikim
Laşê min bi reşekonê mirinê dipêçe
Erê rojhilatiyo!
Dilê te tim bi wan payizan
Jiyan bê hest dikir
Bê wate dikir
Gelek demsalan te ez li pey dilê xwe yê mirî dibezandim
Gelek şevên sar
Te ez di xaniyên bê dîwar û bê pencere de dirazandim
Lê dilê siwarê hêviyên te
Rastiya hestên te yên xapînok naskirin
û îşev govenda mirina evîna te digerîne
îşev ez ê xwe ji gunehên şevên te bişom
min bîranînên te di warê jibîrkirinê de veşartin
û wêneyên te ji jêrzemîna dilê xwe avêtin..
erê bê bext
bê bextî nema kare min di nav hestên dilberan de dîl bike
here..
û hewil nede ez vegerim
min ji zû ve ferhenga derewên te ji ber dergehê dilê xwe rakir.