Kurtejiyana min

Li payîza welatê xwe ku niha kêliyên jiyana min bûne malzaroka êşên wê û tebata xwe bi serpêhatiyên axa wê tînim, li 4ê heyva 11 li sala 1988ê di hembêza bajarokê Tirbespiyê de ji dayîk bûm. Zarokatiya min, roj û demên gulgulî û yariyên zarokatiya min û hevaltiya min ya bi dilopê baranê re, bi leystikên tîrêjên rojê re a li ser axa dayika min derbas bûn. Lê, wek gelek malbatên kurd yê rojavayê kurdistanê, ez jî li gel malbata xwe bûm koçberê welatê xerîbiyê. Ev çend salin em li Almaniya niştecihin. Jiyana min di navbera çar dîwarên cemdî, xwendin, wêne û helbestê de derbas dibe. Li vî welatê dûrî çand, bêhin û evîna welatê min, wêne û helbest bûne zimanê min, bi taybetî wêneçêkirin bûye zimanê derûna min. Jibîr nekim, kesatiya diya min, rondikên wê, awirvedana wê, sirûda kenê wê bûye wêneke her kêlî ya eşqa welat li ber çavê min…Li vî welatî her roj birînên xwe bi bîranînên hesreta axê derman dikim, lê çi bikim her birîneke min ji birîna din re dibe dayik!

Dienstag, 29. Dezember 2009

NAMEYA DAWÎ

NAMEYA DAWÎ

Ji nivîsandina Canê Omar

Dîsa wekî her şev

Te ez hêlam di nav bagera bêçaretîyê de

Di nav êş û azarên xwe de

Kelogirî dibim

Bi dilekî melûl dilorînim

Li ber kevirê sebrê

Birîn fereh dibin

Şev tarî dibin

Hêvî winda dibin

û ez jî mîna her car xwe winda dikim

di kahniya rondikên xwînê…

ê ber bi Qamişlo, Dêrikê û terbespîyê ve diherkin..

hawar bilind dibin

bi navê te dibakin

tû jî wekî her car

bi wan hestên xwe ê cemidî

sînora bilind dike

qedexeyan pir dikê

û min di nava xapandina xwe digevêzê.

Lê bawerke ez westiyam

û êdî nema karim li ber dîwarê dilê te ê derizî rawestim

Û nema pûşê hêlîna te germahiyê dixê hinavê min

Ê ku wekî hestê te cemidî man

Here esmer

Nema li hêvîya min bimîne li şevên qedexe

Dilê min hew karê govenda bawerîyê birêve bikê

Ew hestên derwîn

Ew kenê xapînok

Ew gotinên mezin

Hew min serxweş dikin

Û ez êdî hew karim li pey dilekî MIRÎ bibezim…

Montag, 21. Dezember 2009

my painting - kevnare



Montag, 14. Dezember 2009

compilcated ...

Samstag, 12. Dezember 2009

EZ Û ŞEVÊN BÊ DAWÎ

EZ Û ŞEVÊN BÊ DAWÎ

Ji nivîsandina Canê Omar

Ez û şevên bê dawî

Stêrik û heyv û mahîtab

Bîranînên te hembêz dikin.

Wek avek zelal xwe di berdê ser bedena min

Bedena min ya şewat…

Lêvên ku ziwa bûne bê ramûsanên te

Gazî te dikin…

Li te digerin li şevên lal de

Di nav rûpelên demê berê de

ew rûpelên ji avê

ji mij û dûmanê…

dibin remedîlk

belav dibin..

tune dibin...

Bi dor min dikevin pêpelûkên mirinê

Ez tune dibim...

tu winda dibî...

Dikim hawar

Dîsa Bi dilekî melûl

li te digerim

Di payîza helbestek xeyidî de

Ez dibim mîna

çiloyê payîzê, ji xwe diweşînê

min dibê û tîne

li hêvîya buhara te dişewtim.

Were bese

Evînê ne kuje

Ev evîna min bi rondikê payîzê avda

Ne veşêra

min nesipêre vê bêrîkirin û tunebûnê

ne sipêre bê dengîyê!!

evîna me nesipêre qederê

were dîwarê qederê hilweşîne

evînek bê qedexa avake…

li sînora ne pirsa

Evîn bayekî bê sînor e !!!


Dienstag, 1. Dezember 2009