Freitag, 19. Februar 2010
Verlorene Worte
Warum haben wir uns begegnet?
Warum haben wir es zugelassen, diesen Fehler fortzusetzen??
Ich suchte keine Erklärung für all das.
Ich wollte lieber nicht verstehen.
Ich fühlte nur noch, und die Gefühle beherrschten mein ganzes Dasein.
Mein Verstand schweifte, als schwimme er in einem Bassin von rauch.
Meine Glieder waren aufgelöst, als ertränken sie in einem warmen Meer.
Meinem Herzen entströmten fließende Melodien, die langsam, ganz langsam auf der Tiefe aufzusteigen begannen, bis sie mit dem Wolken in die Weite des Welt alles flogen.
Wir sprachen nicht, wir blieben stumm in einem klaren Meer der Stille.
Dennoch sprachen wir im Schweigen.
Ohne die Worte auszusprechen, wussten wir, was mit uns war.
Wir spürten es…
Montag, 8. Februar 2010
BAYÊ HESRETÊ
Canê Omer
Bayê hesretê
Li gel bayê hesretê
Hêvî têkdiçin
Asoyên hestan teng dibin
Stêrik ji bêdengiya te bêzar dibin
Û ez di nav sarxuhdana tayên dorpêçkirî de
Ser av û bin av dibim
Tune dibim
Xelekên bîranînên xwe sêdar dikim
Laşê min bi reşekonê mirinê dipêçe
Erê rojhilatiyo!
Dilê te tim bi wan payizan
Jiyan bê hest dikir
Bê wate dikir
Gelek demsalan te ez li pey dilê xwe yê mirî dibezandim
Gelek şevên sar
Te ez di xaniyên bê dîwar û bê pencere de dirazandim
Lê dilê siwarê hêviyên te
Rastiya hestên te yên xapînok naskirin
û îşev govenda mirina evîna te digerîne
îşev ez ê xwe ji gunehên şevên te bişom
min bîranînên te di warê jibîrkirinê de veşartin
û wêneyên te ji jêrzemîna dilê xwe avêtin..
erê bê bext
bê bextî nema kare min di nav hestên dilberan de dîl bike
here..
û hewil nede ez vegerim
min ji zû ve ferhenga derewên te ji ber dergehê dilê xwe rakir.