Kurtejiyana min

Li payîza welatê xwe ku niha kêliyên jiyana min bûne malzaroka êşên wê û tebata xwe bi serpêhatiyên axa wê tînim, li 4ê heyva 11 li sala 1988ê di hembêza bajarokê Tirbespiyê de ji dayîk bûm. Zarokatiya min, roj û demên gulgulî û yariyên zarokatiya min û hevaltiya min ya bi dilopê baranê re, bi leystikên tîrêjên rojê re a li ser axa dayika min derbas bûn. Lê, wek gelek malbatên kurd yê rojavayê kurdistanê, ez jî li gel malbata xwe bûm koçberê welatê xerîbiyê. Ev çend salin em li Almaniya niştecihin. Jiyana min di navbera çar dîwarên cemdî, xwendin, wêne û helbestê de derbas dibe. Li vî welatê dûrî çand, bêhin û evîna welatê min, wêne û helbest bûne zimanê min, bi taybetî wêneçêkirin bûye zimanê derûna min. Jibîr nekim, kesatiya diya min, rondikên wê, awirvedana wê, sirûda kenê wê bûye wêneke her kêlî ya eşqa welat li ber çavê min…Li vî welatî her roj birînên xwe bi bîranînên hesreta axê derman dikim, lê çi bikim her birîneke min ji birîna din re dibe dayik!

Samstag, 17. Oktober 2009

انتظرتك طويلاً

انتظرتك طويلا..




انتظرتك طويلا..
انتظرتك لتضمني الى صدرك
لندرك غزارة أشواقنا
و تغطيني بكلامك المعتاد
لتمسح من عيني الدموع..
لكي اصبح لك شمعة و بسمة
انتظرتك..
رغم اني اكره صالات الانتظار
الا انني قبعت في زواياها طيلة المساء
بحثت هنا و هناك
انتظر طيفك القادم بين الوجوه العابرة
اين انت؟
لقد طال الانتظار
و قد رحل الزوار
و ما في القاعة غيري
احتس قهوتي..
و لا أدري كم جرعت منها من رشفة!
ترتجف يداي..
فيصبح لفنجاني رنة حزينة!
خيل لي طيفك القادم!!
يصرخ قلبي متدمرا
ابكي بحرقة.. الوليد لصدر امه
تجفل الكلمات.. تجفل الهمسات
فتعود الي نظرتي
مكسورة الخاطر..
انام دون ان تقبلني عينيك
انام دون ان اسمع صدى همسك
لا لا .. محال
المني الانتظار
فهلا اتيت؟!
ان اني سأبقى انتظر طيفك القادم كل مساء
ما بين محطات الزاكرة و النسيان!!




Canê Omar
Eingestellt von um
Labels:

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

Abonnieren Kommentare zum Post (Atom)