Kurtejiyana min

Li payîza welatê xwe ku niha kêliyên jiyana min bûne malzaroka êşên wê û tebata xwe bi serpêhatiyên axa wê tînim, li 4ê heyva 11 li sala 1988ê di hembêza bajarokê Tirbespiyê de ji dayîk bûm. Zarokatiya min, roj û demên gulgulî û yariyên zarokatiya min û hevaltiya min ya bi dilopê baranê re, bi leystikên tîrêjên rojê re a li ser axa dayika min derbas bûn. Lê, wek gelek malbatên kurd yê rojavayê kurdistanê, ez jî li gel malbata xwe bûm koçberê welatê xerîbiyê. Ev çend salin em li Almaniya niştecihin. Jiyana min di navbera çar dîwarên cemdî, xwendin, wêne û helbestê de derbas dibe. Li vî welatê dûrî çand, bêhin û evîna welatê min, wêne û helbest bûne zimanê min, bi taybetî wêneçêkirin bûye zimanê derûna min. Jibîr nekim, kesatiya diya min, rondikên wê, awirvedana wê, sirûda kenê wê bûye wêneke her kêlî ya eşqa welat li ber çavê min…Li vî welatî her roj birînên xwe bi bîranînên hesreta axê derman dikim, lê çi bikim her birîneke min ji birîna din re dibe dayik!

Samstag, 12. Dezember 2009

EZ Û ŞEVÊN BÊ DAWÎ

EZ Û ŞEVÊN BÊ DAWÎ

Ji nivîsandina Canê Omar

Ez û şevên bê dawî

Stêrik û heyv û mahîtab

Bîranînên te hembêz dikin.

Wek avek zelal xwe di berdê ser bedena min

Bedena min ya şewat…

Lêvên ku ziwa bûne bê ramûsanên te

Gazî te dikin…

Li te digerin li şevên lal de

Di nav rûpelên demê berê de

ew rûpelên ji avê

ji mij û dûmanê…

dibin remedîlk

belav dibin..

tune dibin...

Bi dor min dikevin pêpelûkên mirinê

Ez tune dibim...

tu winda dibî...

Dikim hawar

Dîsa Bi dilekî melûl

li te digerim

Di payîza helbestek xeyidî de

Ez dibim mîna

çiloyê payîzê, ji xwe diweşînê

min dibê û tîne

li hêvîya buhara te dişewtim.

Were bese

Evînê ne kuje

Ev evîna min bi rondikê payîzê avda

Ne veşêra

min nesipêre vê bêrîkirin û tunebûnê

ne sipêre bê dengîyê!!

evîna me nesipêre qederê

were dîwarê qederê hilweşîne

evînek bê qedexa avake…

li sînora ne pirsa

Evîn bayekî bê sînor e !!!


3 Kommentare:

  1. zor sipas Canê


    www.roj-ava.com www
    rojavanews.com

    AntwortenLöschen
  2. Xwîşka delal canê
    Berî her tiştî ez di xwazim bêjim ev qurçika ku te ji xwere çêkiriye pir xweşe û xweşike..
    Delalê hest zelalê cana xem bar (hêvî di kim ku xemê te nebin)
    Birastî min dema ku ev helbesta te xwend ez pir ketim xem û xeyala de ez û hestê xwe jev windabûn ji ber ku tiştê ku te danî ne gotinin yan jî helbeste, evaya delalê rastiya keçekêne.
    Dîrok û sirûda hestê li koçberiyê ne
    Aaax ji derdê vê koçberiyê çi anî serê me....
    Cana delal mamostaya pênos zêrîn ez ji dilê xwe xweşiyê û serkeftinê bo te di vim.
    Her destê te sax bin û her hestê te geş bin
    Birayê te : Rêwî Girpirî

    AntwortenLöschen
  3. hestên te ê zelal min birin warê ashopîyê
    bawerke ev cara yekê ye ez keçek ciwan di temnê te dibînim bi vî hawayi dinvîsê

    her serkeftî bê
    û hêvî dikim berdewam kê

    AntwortenLöschen